In 2016 kwamen wij voor de keuze van een ander ras te staan. Na diverse rassen en hun ras specifieke eigenschappen te hebben bekeken, is de keuze gevallen op een IJslandse hond. Een alerte, open, vriendelijke en mensengericht hond. Hij heeft een groot uithoudingsvermogen, is vocaal en blaft om te waarschuwen. Heeft nauwelijks jachtinstinct, maar ergens achteraan jagen kan hij wel leuk vinden.
Hij is erg aanhankelijk en graag bij je in de buurt, dat laatste maakt dat hij niet graag alleen thuis wil blijven. Gelukkig kunnen wij ons leven zo inrichten dat dat ook nauwelijks hoeft, daar we zelden samen van huis weg zijn. Ook kunnen we goed aan hun behoeften voldoen doordat we op een ruim perceel wonen in het buitengebied, alwaar ze de vrijheid hebben om hun eigen werkzaamheden te verrichten. En het extra stukje uitdaging kunnen ze bij mij vinden. Ik vind het namelijk erg leuk om een activiteit met ze te doen.
Het feit dat ze vocaal zijn en ze van zich laat horen als er iets is, zijn eigenschappen die hier geen problemen opleveren en welkom zijn. Al met al is het een erg veelzijdige hond en zijn ze door hun fijne karakter een maatje voor het leven.
Wil je meer weten over de IJslandse Hond?
Kijk dan op de pagina: www.ijslandseherdershond.nl
Een stukje geschiedenis
De IJslandse Hond is er een van een ‘oer’ type, daterend uit de tijd dat geschiktheid voor het werk vóór het uiterlijk schoon kwam. Het is IJslands nationale ras. Ze werden gefokt op hun herderskwaliteiten (en niet voor het mooie uiterlijk). Het is een grote hond in ‘klein’ lichaam. Dit betekent dat het een hond is met een groot gevoel van eigenwaarde en een groot doorzettingsvermogen. Wat ze in hun hoofd hebben moet gebeuren.
Het zijn echte doorzetters wanneer ze iets willen
Ondanks de vele bloederige verhalen in de IJslandse sagen, was er weinig of geen behoefte aan een felle en agressieve waakhond en werd er gefokt op de belangrijkste vaardigheden die nodig waren op de boerderij. Honden met enige vorm van agressiviteit werden dan ook afgemaakt. Er werd alleen gefokt op zijn functionele gedragingen, zoals het bewaken van zijn gebied, de wil om alarm te slaan door te blaffen. De wil om de schapen op te halen en de vogels weg te jagen. En als laatste de vriendelijkheid hoe hij met mens en dier omgaat. Vroeger werden ze in IJsland zelfs als kruik bij een baby of het kind in bed gelegd. Je kunt je voorstellen dat vriendelijkheid een must is.
Opvoeden
Door hun fijngevoeligheid zijn ze niet erg moeilijk op te voeden, maar door hun prikkelgevoeligheid kan het wel een uitdaging zijn om een pup op te voeden in een drukke omgeving. Door hun alertheid worden ze snel geprikkeld en getriggerd om te reageren. Reageren op auto’s, joggers enz. ligt hierdoor op de loer. Daarnaast maakt het regelinstinct dat ze zich overal mee willen bemoeien en als het half kan willen regelen. Het is vaak de snelle opwinding die maakt dat ze gemakkelijk blaffen. Het is vaak zoeken naar balans tussen beweging en uitdaging aan de ene kant en zorgen voor voldoende rust aan de andere kant. Want puppy’s moeten groeien en dat betekent ook veel slapen. Krijgen ze onvoldoende slaap, dan worden ze, net als kinderen die moe zijn, vervelend.
Je kunt je vast voorstellen dat een hond met deze ras eigenschappen minder geschikt is voor een leven in een stad. En niet geschikt is voor zenuwachtige of onzekere eigenaren. Als eigenaar heb je een voorbeeld functie en is het belangrijk dat je je pup ontspannen kan begeleiden.
De IJslandse Herdershond wil graag bij je in de buurt zijn en je doet hem dan ook echt geen plezier als je zonder hem weggaat of hem lang alleen laat. Je doet hem dan echt veel te kort. Dat maakt ook dat veel IJslandse Herdershonden verlatingsangst kunnen ontwikkelen als je daar niet goed mee omgaat.
De IJslandse Hond heeft een eigenaar nodig die inzicht heeft in lichaamstaal en flexibel is.
Die vanuit respect met vriendelijke doch duidelijke signalen een pup kan begeleiden. Ze hebben duidelijkheid nodig. Ze zijn gevoelig voor de intonatie van de stem en ze doen veel voor een positief woord. Een beloningsgerichte opvoeding past het beste. Mensen die met een harde hand willen sturen kunnen beter niet voor de IJslandse Hond kiezen.
De IJslandse Hond is pas rond de twee/drie jaar volwassen, pas dan weet je aardig wat je wel of niet kan verwachten, maar ook dan kunnen ze je nog verrassen.
Oorsprong en gebruik
Schapen
Door de landelijkheid van IJsland en de schapenhouderij verschilt IJsland enigszins van andere landen. De schapen werden in het voorjaar, na het lammeren, naar de bergen gedreven. Ze hebben daar de vrijheid en geen omheining. In de herfst gingen de boeren met hun honden op pad om ze weer naar de laaglanden te brengen. De mannen gingen te voet of te paard, vergezeld hoor hun honden, naar de vallei. De honden zochten dan de schapen die zich ophielden in de bergen. De schapen grazen niet in een kudde zoals dat over het algemeen hier gebeurt. Daar de schapen geen natuurlijke vijanden hebben is dat ook niet nodig. Daarna helpen de honden mee om de kudde naar de boerderij te drijven. Wat ze ook met groot plezier doen.
Het zit in hun natuur om schapen die op afstand van de kudde zijn op te halen
Vogels
Door hun natuurlijke alertheid om ook de lucht in de gaten te houden, reageren ze op vogels en willen die verjagen. Deze vaardigheid kwam goed van pas in de lammertijd. Wanneer er roofvogels in de buurt kwamen werden deze ook onmiddellijk weggejaagd. Hierdoor konden de lammeren veilig opgroeien. Maar zijn rol als vogelverschrikker werd ook gewaardeerd in de moestuin. Hij zorgde er met veel plezier voor dat de vogels bij de net ingezaaide moestuin en later bij de vruchten wegbleven, als hij op de boerderij was.
Ásti heeft de roep van de buizerd gehoord en start onmiddellijk zijn controle ronde
Sociaal
Door zijn sociale gedrag hiep hij ook bij verzorgen van de lammeren en andere jonge dieren en wist daardoor welke dieren tot de boerderij behoorden. Dit maakte dat ze de dieren goed kenden en ze hierdoor gemakkelijk het verschil wisten welk schaap bij de boerderij hoorde.
Hij heeft een sterke neiging om schapen die ver van de kudde aflopen naar de groep te willen brengen.
Hij beschermde de jonge dieren op de boerderij, maar was ook nog steeds geïnteresseerd in knaagdieren en bewees ook hier zijn dienst en hield de boerderij vrij van ongedierte.
Wanneer er onenigheid is proberen ze dit ook te regelen
Het terrein wat hij als zijn territorium beschouwt, zal hij als een levend hek beschermen. Hij kon schapen die onder de sneeuw lagen vinden. Het maakt ook dat hij super goed onderscheid kan maken tussen wat bij zijn familie hoort en wat niet. En als er een onbekende geur in zijn neus komt dan zal hij zich luid en duidelijk laten horen. Dat laatste doet hij ook om de boer te waarschuwen als er iets niet correct is en deze moet gaan kijken.
Sociaal leren
Ze zijn heel erg nieuwsgierig en leren heel gemakkelijk door naar een andere hond of mens te kijken
Onze honden, van links naar rechts: Sygni, Edda en Ásti
Helaas hebben wij in 2024 moeten besluiten om onze Edda te herplaatsen.
Ruzies tussen beide dames lag hieraan ten grondslag.
De keuze om Edda te herplaatsen was voor dat moment de beste insteek voor een ieder.